Of je nu een KWPN’er met witte benen hebt of een tinker met dikke sokken, elk paard heeft wel eens een plekje op de benen. Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor jeuk, korstjes en wondjes op paardenbenen:

• Mok • Mijt • Rasp • Schimmels en bacteriën • Regenschurft (rainrot)

Mok

Mok is een soort verzamelnaam. We bedoelen er een irritatie of ontsteking van de huid mee, meestal in de kootholte of op de onderbenen. Symptomen zijn roodheid, schilfers, wondjes, korsten, zwelling, jeuk en/of pijn. Mok kan veroorzaakt worden door bacteriën en schimmels of door parasieten zoals mijten. We maken meestal onderscheid tussen droge mok en natte mok.

Natte mok

Bij natte mok zie je blaasjes en wondvocht. Meestal is een bacterie de oorzaak van de ontstekingen en maakt nattigheid en vuil in de stal en de paddock het erger. Natte mok wil je zoveel mogelijk uit laten drogen. Door de ontstekingsreactie in de huid en het wondvocht, worden de plekken vaak nat van binnenuit. Maak deze plekjes daarom eenmalig schoon met een zeep of shampoo en verwijder de korsten. Laat goed drogen en spray de plekken daarna in met een spray van effectieve micro-organismen (EM). Op die manier geef je het herstel een boost. Effectieve Micro-organismen zijn ‘goede’ bacteriën, schimmels en gisten die de gezondheid van huid en vacht ondersteunen. Een extract van kruidnagel als voedingssupplement kan daarnaast ondersteunen bij het herstel: kruidnagel werkt goed tegen de ontstekingen en pijn.

Droge mok

Droge mok herken je aan de huidschilfers en kloven. Bij droge mok kan het ook handig zijn om de benen eenmalig te wassen (niet vaker want dan tast je de natuurlijke bescherming aan). Haal de korsten van droge mok er niet af, die vallen vanzelf af als de huid eronder heelt. Je kan mokzalf gebruiken. Als de mok heel hardnekkig is, is een antibioticazalf van de dierenarts een optie. Realiseer je wel dat je hiermee ook de goede huidbacteriën verwijdert, dus na een antibioticabehandeling kan een spray met effectieve micro-organismen geen kwaad om de huid weer te herstellen.

Mijten

Mijten zijn piepkleine parasieten. De vrouwtjes bijten en drinken bloed en leggen daarna hun eitjes op de benen. Uit die eitjes komen larven, die in de opperhuid van het paard kruipen om huidschilfers te eten. De nymphen van de mijt (het levensstadium na het ei en de larve) graven zelfs gangetjes in het bovenste gedeelte van de huid. Het gegraaf en gekrioel van de mijten op de paardenbenen jeuk en kleine huidbeschadigingen. Wanneer die wondjes gaan ontsteken, ziet het eruit als (droge) mok. Als er sprake is van een mijteninfectie moet je meestal drie keer wassen met een interval van tien dagen, om de cyclus van de parasieten te doorbreken en alle stadia (ei, larf, nymph, mijt) weg te krijgen. Begin met wassen altijd op het hoogste punt, omdat mijten naar boven lopen als ze zich bedreigd voelen. Door van boven naar beneden te werken pak je ze allemaal aan. Verder kun je de plekken die ontstaan zijn door de mijten hetzelfde behandelen als droge mok. De korstjes hoeven er niet af. Je kunt je paard minder aantrekkelijk maken voor mijten door een voedingssupplement met tijm, fenegriek en citronella te geven. Om de huidontstekingen te bestrijden is een kruidnagelextract erg effectief.

Dikke plooien op de benen?

Als er, naast mok en/of mijt, dikke harde huidplooien ontstaan op onderbenen, dan heb je waarschijnlijk met CPL te maken. Dit is een aandoening van het lymfesysteem, die vooral bij koudbloeden en Friezen voorkomt.

Rasp

Rasp is een vorm van (droge) mok maar zit hoger op het been, vaak aan de voorkant van de sprong. Ook ernstige mijtinfecties kunnen hoger op de benen voorkomen.

Regenschurft

Regenschurft wordt veroorzaakt door de bacterie dermatophilus. Regenschurft zie je vaker bij oudere paarden of bij paarden met een slechte weerstand. Het kan ook de kop op steken door te veel wassen van een paard. De bacterie kan de huid namelijk binnendringen wanneer er beschadigingen zijn, de natuurlijke vetlaag is aangetast of de huid lang vochtig blijft. Bij regenschurft ontstaan korsten, die nog meer ‘broei’ op de huid veroorzaken. Zo verspreidt de regenschurft zich verder. Regenschurft zie je vooral op de rug en de nek van paarden, maar kan ook op de onderbenen voorkomen. Het ondersteunen van de weerstand, verbeteren van de stofwisseling en ondersteunen van de natuurlijke afweer van de huid met effectieve micro-organismen zijn alle drie onderdeel van de bestrijding van regenschurft.

Pak ook de weerstand en stofwisseling aan!

Hoewel je altijd iets moet doen aan de uitwendige plekjes, wondjes en jeuk die huidproblemen op paardenbenen veroorzaken, is het minstens zo belangrijk om ook de inwendige processen die huidproblemen verergeren aan te pakken. Dat zijn: een verminderde weerstand, een slechte (suiker) stofwisseling en de opstapeling van afvalstoffen. Twee keer per jaar een kuur met brandnetel is een goed begin om afvalstoffen af te voeren, het immuunsysteem te versterken en de spijsvertering te ondersteunen. Ook een extract van paardenbloem kan hieraan bijdragen. Daarnaast is het mineraal silicium van belang voor de aanmaak van collageen en daarmee de huidgezondheid en veerkracht. Dit kan je als vloeibaar supplement over het voer geven.