Qua genen staan paarden dicht bij de natuur

Alle hedendaagse paarden staan qua genen nog steeds heel dicht bij het oerpaard. Waar de mens eigenlijk totaal niet meer lijkt op de oermens, is het paard altijd dicht bij zichzelf gebleven. De spijsvertering is vrijwel onveranderd en de behoeftes zijn ook hetzelfde gebleven. Qua voedingsbehoefte is het moderne (sport)paard dus nog hetzelfde als het wilde paard. Dat betekend dat ook het instinct voor het zoeken naar de juiste voedingsstoffen nog aanwezig is.

Paarden groeien eenzijdig op

Wat vooral een probleem is bij het moderne paard, is dat ze eenzijdig opgroeien qua voeding. Onkruid wordt uit het land gespoten, ze krijgen standaard biks, voordroog en geen enkele toevoeging van kruiden of takken. En op het moment dat een paard eens een keertje kiest voor zwarte aarde, is er direct paniek en worden er naar middelen gegrepen om dit te voorkomen.

Wij als mens hebben onze paarden eigenlijk “dommer” gemaakt dan dat ze zijn vanuit hun instinct en genen. Wij hebben paarden afgenomen om zelf keuzes te maken, om zelf na te denken wat goed voor ze is. Hierdoor hebben veel paarden niet meer geleerd om voor bepaalde kruiden te kiezen of om mineralen uit de grond te halen. Maar het zit er nog wel in, kijk maar naar alle paarden die zandlikken, die paarden starten daarmee om een tekort in mineralen op te kunnen lossen.

Een mineralenbuffet is het aanbieden van een keuze

Bij een mineralenbuffet geef je het paard de mogelijkheid om te kiezen tussen gewoon standaard water, of water met een toevoeging. Jouw paard krijgt hierdoor weer een keuze en dat is een heel mooi stukje verrijking en ontwikkeling dat het paard mag doormaken. Via een mineralenbuffet kan het paard leren om bepaalde voedingsstoffen binnen te krijgen op een andere manier en kan het paard gaan voelen in zijn eigen lijf waar er behoefte aan is.

Een mineralenbuffet kan zo uitgebreid worden gemaakt als je wil, denk hierbij aan vloeibare brandnetel, vloeibare rozenbottel, vloeibare paardenbloem, Keltisch zeezout, groene leem, veendrenk, Beringzeewater, etc.

Het is dus heel gezond om een mineralenbuffet aan jouw paard aan te bieden, mits je het verantwoord aanpakt en je jouw paard hierin begeleid.

Paarden moeten het leren!

Sommige mensen hebben een angst bij een mineralenbuffet omdat een paard alleen maar zal kiezen wat die het lekkerste zou vinden. Maar wij als eigenaar zijn daar zelf bij, want je hoeft niet alleen maar een bepaalde emmer constant aan te bieden. Dit kan je afwisselen! En daarbij is het dan de vraag: kiest het paard die emmer constant omdat die het lekker vindt, of omdat die een enorm tekort heeft en daardoor probeert aan te vullen? Heeft het paard ergens last van en is dit een signaal dat je als eigenaar even verder dient te kijken?

Paarden die heel eenzijdig zijn opgegroeid moeten een mineralenbuffet wel gaan leren gebruiken. Deze paarden hebben namelijk nooit de vrijheid gehad om een keuze te kunnen maken. Soms zie je dat die paarden juist niets van een mineralenbuffet willen weten, want ze kennen het niet. En soms proberen ze alles uit om te kijken wat het is. Het is dus een heel mooi leerproces voor het paard waarbij je deze de mogelijkheid geeft om zichzelf te ontwikkelen en terug te komen bij de natuur.

Bied niet alles tegelijk aan!

Wat bij een mineralenbuffet belangrijk is, is om niet gelijk 10 emmers neer te zetten. Begin klein met 1 of 2 extra emmers. Begin ook met veilige keuzes (brandnetel, rozenbottel) en kijk wat de paarden hier mee doen. Vul de emmers maximaal 1x per dag, op die manier voorkom je dat er teveel van wordt gedronken. Merk je dat de paarden die goed gebruiken en echt keuzes beginnen te maken, dan kan je ervoor kiezen om er is een extra emmer bij te zetten met iets nieuws.

En kies er bijvoorbeeld ook voor om maximaal 3 weken achter elkaar hetzelfde aan te bieden en dan te wisselen voor iets anders. Een periode een keertje geen extra emmers is ook goed! In de natuur is ook niet alles constant voorradig. Er zijn periodes van schaarste en periodes van overvloed in de natuur, dat kan je ook nabootsen met je mineralenbuffet.

Conclusie: paarden kunnen zelf kiezen, mits ze het leren!

Je hoeft als paardeneigenaar dus niet bang te zijn voor een mineralenbuffet. Paarden die veelzijdig zijn opgegroeid kunnen deze keuzes zeer verantwoord maken, andere paarden moeten dit leren. Dus dan bied je een mineralenbuffet met beleid aan.

En drinkt een paard van een bepaald mineraal/kruid extreem veel, dan is dit een signaal dat er óf een groot tekort is óf dat er een onderliggend probleem is. De kans dat het paard het blijft drinken omdat het “lekker” is, is klein. Dat is namelijk niet de manier waarop paarden denken, zij leven op basis van instinct en gevoel.