Welk supplement is geschikt voor spieropbouw bij paarden?
Veel paardeneigenaren zouden hun paard graag helpen bij het opbouwen van spieren. Bijvoorbeeld bij jonge paarden of dieren die een tijdje uit training zijn geweest. Andere mensen willen vooral voorkomen dat er spierafbraak plaatsvindt. Dat speelt meer bij oudere paarden of paarden die een aandoening of blessure hebben. Hoe ondersteun je de spieren van je paard?
Magnesium
Silicium
Vitamine E
31 januari '23 • 3 min leestijd
Spieren bestaan uit spiervezels, die door het lichaam worden gevoed en onderhouden. Je kan spieren opbouwen en laten groeien door gerichte training en het geven van de juiste voeding en supplementen. Allebei deze factoren zijn belangrijk! Het een kan niet zonder het ander.
Vitaminen en mineralen
Een aantal vitaminen en mineralen zijn van essentieel voor gezond spierweefsel. Als je paard te weinig van deze mineralen en vitaminen binnenkrijgt, kan dat stijfheid of een minder goed trainingseffect opleveren. Magnesium zorgt voor een goede overdracht van de zenuwprikkels door de spieren en helpt bovendien om de spieren weer te ontspannen na arbeid. Magnesium chelaal en magnesiumcitraat zijn de best opneembare vormen van magnesium. Het mineraal silicium is van belang voor de opbouw van spieren, pezen, bindweefsel, kraakbeen en gewrichten. Voor het hele bewegingsapparaat dus. Silicium wordt alleen goed opgenomen als je het geeft in vloeibare, gehydroliseerde vorm. Ook vitamine E is van groot belang voor de spiergezondheid. Als je paard hele dagen op het gras staat, hoef je deze vitamine niet bij te voeren. Er zit genoeg in vers gras. Als je paard in een paddock of op een kale weide staat, is het wel verstandig om hiernaar te kijken. Kies voor een supplement dat RRR-α-tocoferol bevat, dat is de best opneembare vorm van vitamine E. Een beetje druivenpitolie, zalmolie of lijnzaadolie door het voer zorgt bovendien dat vitamine E beter wordt opgenomen.
Eiwitten en aminozuren voor spieropbouw paard
Om spieren te onderhouden en op te bouwen is het belangrijk dat er opneembaar eiwit en voldoende essentiële aminozuren in het rantsoen van je paard zitten. Aminozuren zijn de bouwstenen waaruit paarden zelf eiwitten kunnen maken. Spiervezels bestaan voor een groot deel uit eiwitten. Ruwvoer bevat altijd opneembaar eiwit en aminozuren, maar de hoeveelheden variëren enorm. Soms is het voldoende voor je paard, maar soms niet. Dat hangt af van de bodem, het soort ruwvoer en de omstandigheden waaronder het ruwvoer geoogst is. Je kan uiteraard een analyse laten doen om hier achter te komen, maar je kan ook kijken naar je paard. Een jong paard dat net in training komt moet meer spieren opbouwen dan een volwassen paard. En een ouder paard dat een minder efficiënte spijsvertering heeft, zal soms spierweefsel afbreken om aan zijn energiebehoefte te voldoen. Ook drachtige en zogende merries hebben meer eiwit nodig, zij moeten immers ook een veulen of embryo voeden. Als je paard niet goed spieren opbouwt terwijl je wel effectief traint of als je paard zelfs spieren lijkt te verliezen, dan is het tijd om iets aan de voeding te doen. Voor de meeste (sport)paarden is het voldoende om een eiwitrijke ruwvoeraanvulling te geven, zoals bijvoorbeeld Agrobs Myo Protein Flakes. Of om een kokosproduct zoals Cool Stance Copra toe te voegen, dat een wijde reeks aan aminozuren voor spieropbouw bevat. Voor drachtige en zogende merries is er speciale merriebrok met meer eiwit en mineralen. Als je paard spierafbraak heeft door een ziekte zoals PSSM1 of PSSM2, dan is een oplossing met eiwitrijk ruwvoer echter niet altijd voldoende. In die gevallen kunnen supplementen met aminozuren en/of hoogwaardig eiwit (zoals erwteneiwit of rijsteiwit) uitkomst bieden.
Training niet vergeten!
Om spieropbouw te realiseren, moet je niet alleen goed voeren, maar ook verantwoord trainen. Dat betekent niet elke dag je paard keihard laten werken, maar ook niet je paard alleen maar in de paddock laten staan. Spieren hebben een trainingsprikkel nodig om te kunnen groeien. Daarvoor moeten ze af en toe (flink) worden aangesproken. Daarbij ontstaan lichte beschadigingen. Als je je paard daarna een dagje ‘actieve rust’ geeft, herstellen de spieren zich en zijn ze zelfs sterker dan daarvoor. Train niet zo heftig dat je paard heel erg verzuurt, dan richt je te veel schade aan. Maar laat hem wel werken, met stappauzes tussendoor om op adem te komen en opgebouwd melkzuur in de spieren weer af te voeren. Wissel zwaardere trainingsdagen af met dagen waarbij je paard alleen op de wei staat, een wandeling maakt of licht gelongeerd wordt. Train niet altijd hetzelfde, wissel af en herhaal niet eindeloos. Dat leidt tot blessures. Doe de ene keer wat meer conditietraining, bijvoorbeeld een langere galop tijdens een buitenrit. En de andere keer wat meer krachttraining, met bijvoorbeeld met balkjes of door meer verzamelde dressuuroefeningen. Denk altijd aan een goede warming up en cooling down. Blijf bovendien steeds goed naar je paard kijken en voel dagelijks zijn spieren en pezen af, zodat je stijfheid en warme plekjes direct opmerkt.
Veel trainingsplezier!