Magnesium is één van de belangrijkste mineralen voor het goed functioneren van het lichaam van zoogdieren. Dit mineraal speelt een rol in maar liefst 600 enzymatische reacties. Bijvoorbeeld bij het verwerken van voedingsstoffen, het aanmaken van eiwitten en DNA, de aansturing van de spieren en de aanmaak van hormonen. Magnesium heeft ook invloed op de bloedvaten en bloeddruk. Afwijkingen in magnesiumwaarden in het lichaam kunnen leiden tot problemen zoals een hogere stressgevoeligheid of hartritmestoornissen. Hoeveel magnesium in het lichaam aanwezig is, wordt sterk beïnvloed door de opname door de darmen en de afvoer via de nieren en urine. Via het zweet wordt relatief weinig magnesium afgevoerd.

Magnesium tekort?

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat de bodems van landbouwgebieden steeds armer worden aan magnesium. Dat betekent dat plantaardige voedingsmiddelen, zoals granen, inmiddels ook zo’n 20% minder magnesium bevatten dan halverwege de vorige eeuw. Niet alleen is er een tekort aan magnesium in veel voeding, ook door diabetes, darmproblemen of het gebruik van vochtafdrijvers kan een magnesiumtekort ontstaan. Wanneer het magnesiumtekort nog niet zo groot is, vallen de symptomen vaak mee. Een groter tekort kan ernstiger zijn en bijvoorbeeld spierkrampen, nervositeit, depressie, spiertrillingen en hartritmestoornissen veroorzaken. Omdat magnesium een rol speelt in veel verschillende processen, zie je een tekort terug op heel veel plaatsen in het lichaam. Magnesium toevoegen aan het dieet kan nodig zijn, zéker in geval van diabetes en hartproblemen. Honden (en mensen) met diabetes zijn gevoeliger voor een magnesiumtekort omdat insuline een rol speelt in de opname en uitscheiding van dit mineraal.

Welke vorm magnesium?

Magnesium komt altijd voor in een verbinding met andere stoffen. Het magnesium-atoom is dan gebonden aan één of meerdere andere atomen, zoals bijvoorbeeld twee zuurstofatomen of sulfaat (een complex van zwavel- en zuurstofatomen). Elke magnesiumverbinding reageert anders in het lichaam. De ene verbinding wordt beter opgenomen dan de andere. Over het algemeen zijn organische verbindingen zoals magnesiumsulfaat beter opneembaar dan anorganische verbindingen. Wanneer magnesium een zogenaamde chelaatverbinding heeft, met een aminozuur, is dat het beste opneembaar. Magnesium chelaat wordt namelijk via een andere route opgenomen dan bijvoorbeeld magnesiumoxide. Magnesium chelaat kan bovendien de bloed-hersenbarrière passeren en daarmee ook het centrale zenuwstelsel bereiken.

Welk supplement voor jouw hond?

Conclusie: magnesium is een belangrijk mineraal voor tal van lichaamsfuncties. Zeker voor honden die vaak stress of onrust ervaren, die veel trainen, soms wat stijf lijken of diabetes hebben, kan een magnesiumsupplement een goed idee zijn. Kies altijd voor een goed opneembare vorm van magnesium, zoals magnesium chelaat. Dit heeft meer effect. Sommige vitamines, zoals vitamine B2, kunnen de opname van magnesium in het lichaam nog verder stimuleren. Kies dus zorgvuldig een goed magnesiumsupplement uit, zodat het magnesium daadwerkelijk op de juiste plek terecht komt en zijn werk kan doen in het lichaam van jouw hond.

Bronnen

Marta R. Pardo, Elena Garicano Vilar, Ismael San Mauro Martín, María Alicia Camina Martín,

Bioavailability of magnesium food supplements: A systematic review. Nutrition, Volume 89,

1. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0899900721001568

Uysal, N., Kizildag, S., Yuce, Z. et al. Timeline (Bioavailability) of Magnesium Compounds in Hours: Which Magnesium Compound Works Best?. Biol Trace Elem Res 187, 128–136 (2019).

https://link.springer.com/article/10.1007/s12011-018-1351-9