Heermoes bij paarden

Heermoes is een inheemse plant in Europa die winterhard is die geen bloemen, bladeren of zaden heeft. De Heermoes plant zich voort volgens sporen.

De oude Grieken gebruikten heermoes voor de wondgenezing en de Romeinen voor het versterken van bindweefsel en het stelpen van bloedingen. De verse stengel van de Heermoes wordt gebruikt voor de geneeskrachtige werking.

Wetenschappelijke naam:

Equisetum Arvense

Type:

Plant

Werking heermoes paard:

  • Ondersteuning bindweefsel
  • Urinezuur afdrijvend
Heermoes bij paarden

Voedingsstoffen in Heermoes

Silicium is één van de belangrijkste mineralen in heermoes, maar ook is het rijk aan kiezelzuur en kalium. Heermoes bevat daarnaast flavonoïden, saponinen en sporen van alkaloïden.

Heermoes voor het bindweefsel

Door de grote hoeveelheid silicium is Heermoes een hele gezonde toevoeging voor het bindweefsel. Het bevordert de aanmaak, herstel, elasticiteit en souplesse van het bindweefsel. Ook heeft het een remineraliserend vermogen op bindweefsel.

Heermoes help ook urinezuur af te drijven, hierdoor wordt kristallisering van urinezuur in de gewrichten voorkomen. Paarden blijven daardoor soepeler en hebben minder gewrichtsklachten.

Heermoes wel of niet giftig?

Over heermoes zijn altijd verschillende meningen over de giftigheid. Heermoes bevat alkaloïden en deze groep stoffen staat vaak bekent als giftig, maar dit is niet helemaal terecht. Niet alle alkaloïden zijn giftig, maar giftige planten bevatten vaak wel veel alkaloïden. Ook zijn er species van Equisetum (palustre en silvaticum) die wel giftig zijn, let bij gebruik er dus op dat je de juiste (Equisetum Arvense) gebruikt. De moeras heermoes (de lidrus) wordt vaak verward met de gewone heermoes, maar de moeras heermoes is wel giftig. Let dus goed op welke je geeft.